Kiedy służymy innym pamiętajmy, że to Jezus jest wzorem służby. On jest pierwszym sługą!

A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». (Mt 20, 27-28)

Kiedy służymy innym pamiętajmy, że to Jezus jest wzorem służby. On jest pierwszym sługą!

A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». (Mt 20, 27-28)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Już jesteś daleko w wędrówce ze Słowem. Pamiętaj, że na tej drodze samo słuchanie to za mało.

Odrzućcie przeto wszystko, co nieczyste, oraz cały bezmiar zła, a przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo, które ma moc zbawić dusze wasze. Wprowadzajcie zaś słowo w czyn, a nie bądźcie tylko słuchaczami oszukującymi samych siebie.  (Jk 1, 21-22)

Jak postępować sprawiedliwie? Trzeba przestrzegać Prawa. Józef  był sprawiedliwy (Mt 1,19), Symeon był sprawiedliwy (Łk 2,25) i obaj ujrzeli Jezusa.

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga». I byli pełni podziwu dla Niego. (Mk 12,17)

Jak postępować sprawiedliwie? Trzeba przestrzegać Prawa. Józef  był sprawiedliwy (Mt 1,19), Symeon był sprawiedliwy (Łk 2,25) i obaj ujrzeli Jezusa.

Wówczas Jezus rzekł do nich: «Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga». I byli pełni podziwu dla Niego. (Mk 12,17)

Kiedy służymy innym pamiętajmy, że to Jezus jest wzorem służby. On jest pierwszym sługą!

A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». (Mt 20, 27-28)

Kiedy służymy innym pamiętajmy, że to Jezus jest wzorem służby. On jest pierwszym sługą!

A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». (Mt 20, 27-28)

Kiedy służymy innym pamiętajmy, że to Jezus jest wzorem służby. On jest pierwszym sługą!

A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». (Mt 20, 27-28)

Kiedy służymy innym pamiętajmy, że to Jezus jest wzorem służby. On jest pierwszym sługą!

A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». (Mt 20, 27-28)

Apostołowie, spośród uczniów wybrali tych, którzy mieli pomagać im w opiece nad potrzebującymi.

«Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».(Dz 6.3-4)

Apostołowie, spośród uczniów wybrali tych, którzy mieli pomagać im w opiece nad potrzebującymi.

«Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».(Dz 6.3-4)

Bóg nas wzywa, aby nas posłać! Czy jesteś gotowy iść?

“Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła” (1 P 2,9)

 

Bóg nas wzywa, aby nas posłać! Czy jesteś gotowy iść?

“Wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem [Bogu] na własność przeznaczonym, abyście ogłaszali dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła” (1 P 2,9)

 

Apostołowie, spośród uczniów wybrali tych, którzy mieli pomagać im w opiece nad potrzebującymi.

«Upatrzcież zatem, bracia, siedmiu mężów spośród siebie, cieszących się dobrą sławą, pełnych Ducha i mądrości! Im zlecimy to zadanie. My zaś oddamy się wyłącznie modlitwie i posłudze słowa».(Dz 6.3-4)